Ben alweer een paar dagen terug op het nest......
Wat een geweldig gebied was dit om te rijden. Er worden daar ook enduro wereld kampioenschappen gehouden, dus dan weet je het wel.
De specials waren zeer mooi en afwisselend. Moeilijkere stukken (steil bergop tussen de rotsblokken en watergeulen) gevolgd door brede paden (die wel nog steeds van flinke stenen voorzien waren) waar je een beetje op krachten kon komen, gevolgd door single tracks door bossen en langs steile afgronden. En dat allemaal elke dag weer opnieuw !!!
Zelf tot en met dag 4 een beetje op toer tempo gereden. En zelfs voor mijn doen heel veel navigatie foutjes gemaakt. Waarschijnlijk omdat ik een jaar lang niet meer echt offroad gereden had en dus teveel met rijden bezig was dan met navigeren. Pas op dag 5 had ik de snelheid te pakken en omdat ik als 1na laatste startte doet het natuurlijk ook heel goed als je binnen 55 km al 12 man in haalt !!!!!!
Alleen toen sloeg het noodlot toe..
Een haakse bocht rechtsaf, steil omhoog in ietwat mulle bosgrond. De motor richt zich op tot vrijwel vertikaal en ik ken net niet op tijd de koppeling inknijpen om hem terug te laten vallen. Hij kiept naar rechts weg en valt met de zijdeksel van de koppeling vol op een kleine boomstronk. Vrijwel direct alle olie weg in het koppelingshuis.
Eerst maar eens bellen met de organisatie dat ik zelf prima in orde ben, maar waarschijnlijk mijn weg niet meer kan vervolgen. Bedenkend dat ik op een onmogelijke plek sta voor repatriering (inmiddels 3 km omhoog gereden over een single track welke door de organisatie als 'difficult enduro path' werd betiteld. En nog ruim anderhalve kilometer omhoog te gaan tot een breder pad.)
Uiteindelijk komt de sluit-rijder aan en in overleg besloten om toch het laatste deel omhoog te rijden daar ik aparte olie voor het blokje heb. Zonder verder te schakelen in de 1e versnelling omhoog getokkeld naar de weg waar een auto met aanhanger klaar stond.
Deze bracht me naar een dorpje waar ik op het terras aan de cola ging, terwijl de alleen maar grieks sprekende bevolking mij een beetje vreemd aan kijkt....
Na ca. 3,5 uur wordt ik opgehaald en terug gebracht naar het hotel.
Daar nog even bediscussieren of ze me gaan vervoeren naar het andere bivak (net vandaag een marathon waarbij de service ook verplaatst was naar een ander bivak), maar besloten om de volgende ochtend te wachten op de service.
De service arriveert om 12:00 uur, en na het opbouwen meteen aan de motor begonnen.
Het kapje wordt met veel lassen, een extra stukje aluminium en veel kneedbaar metaal gefixed en terug gemonteerd.
Testrit maken en het lijkt dicht te blijven. Alleen slipt de koppeling en dat is niet handig als je over enduro paden volle tractie echt wel nodig gaat hebben.
Koppelingsplaten had ik reserve bij me, dus dan die maar vervangen. Maar bij het loshalen van de drukplaat blijkt dat deze ook een fixe klap gehad heeft en gebroken is. Nog gezocht naar een vervangende, maar dat is echt zo'n onderdeel dat niemand zomaar in de kist heeft liggen......
Dus daarna maar even vakantie gevierd...............
Volgend jaar ga ik zeker opnieuw terug. Ik ga opnieuw proberen om het volledig self-served te doen, en zal daarvoor nog wel een keer op zoek gaan naar een tweede en eventueel derde rijder, en een monteur zou ook een hele mooie aanvulling zijn.
De verhalen rondom het rijden horen jullie wel op het witlof weekend en/of tijdens andere gelegenheden.....