- Berichten: 3
Reiservaring IJsland met AT en TA 2022
02 juli 2023 09:08 - 02 juli 2023 15:39 #1
door bloedneus
Reiservaring IJsland met AT en TA 2022 werd gestart door bloedneus
Reiservaring IJsland met AT en TA
In augustus 2022 ben ik met mijn zoon op de AT en TA naar IJsland afgereisd..Iets waarvan ik nooit gedacht had dat dat binnen mijn bereik zou liggen..Veels te moeilijk en dan met een oude AT? Ik had nooit gedacht dat te kunnen doen..Maar uiteindelijk wel gedaan..Het leek mij leuk de ervaring met deze trip hier te delen en zo geïnteresseerden in een dergelijke trip van nuttige informatie te voorzien en zo misschien te inspireren om ook te gaan.
Ik heb mijn AT(1997) al 10 jaar in bezit en altijd gebruikt voor woon-werk verkeer. De laatste jaren was dat, i.v.m. een nieuwe baan, niet meer nodig en stond ze werkloos in de schuur. ”Heb je de ideale adventure bike, dan moet je er ook wat mee doen”, dacht ik. Na het zien van een documentaire op tv over motorrijders in IJsland en vervolgens enkele youtube-vlogs ( o.a. Marc Travels), besloot ik daar ook naar toe te gaan onder het motto: “Als je het echt leuk vind, moet je het gewoon doen en je niet laten weerhouden door allerlei beren op de weg want daar zijn oplossingen voor”.
Algemene reisvoorbereiding
Moeders de vrouw wilde mij niet alleen laten reizen door de binnenlanden van IJsland..Mijn zoon van 21 wilde wel mee maar had rijbewijs noch motor en zag zijn kans schoon om op kosten van pa de roze creditcard en een mooie vakantie te bemachtigen. ..Meteen werden rijlessen voor hem geregeld. Terwijl hij aan het lessen ging, struinde ik het internet af voor een goedkope motor voor hem..De TA leek mij perfect voor dit doel..Op basis van een uitdraai van het vermogenstest op de rollenbank kon deze verzekerd worden voor mijn zoon met een A2 rijbewijs. Na enige tijd zoeken vond ik een goed exemplaar uit 1999. De voorbereidingen begonnen vorm te krijgen. Zeker nadat mijn zoon in één keer zijn rijbewijs haalde. Vrienden vonden het onverantwoord om mijn zoon, zonder enige motor-rijervaring, op een dergelijk avontuur mee te sturen. Dat was inderdaad een risico en ook zo’n beer op de weg, waarvan ik dacht..We zien wel hoe het gaat en we passen ons wel aan aan wat er kan.
.
Ondertussen de ferries geboekt. Meervoud, want ik had niet veel zin om het hele stuk naar noord Denemarken, waar vandaan de ferry naar IJsland vertrekt, te rijden. Op radiospotjes hoorde ik van de nieuwe Holland Noorwegen Lijn (HNL) die heen en weer ging varen tussen Eemshaven en Kristiansand. En van Noorwegen naar Denemarken zullen er ook wel ferries zijn. Heenweg naar Denemarken dus met de ferry en terug maar over het asfalt.
Van te voren alle routes gepland en de overnachtingen met Booking.com. Ik had maar een week om echt op IJsland te zijn. Ik hoefde niet alles te zien, ik wilde er gewoon een keer geweest zijn, de mystiek voelen en wat off-road rijden..De ander week gaat op aan reistijd. Maar dat is ook vakantie en die begon eigenlijk al op de ferries.
Met al het gewicht op onverharde wegen door IJsland waren er paar dingen belangrijk om aan de motoren te doen: Banden, vering, algemene conditie van onderdelen en alles wat maar los kan trillen goed vastzetten, zoals panelen, zadel, accu, ketting bescherming, uitlaat, knipperlichten etc.. Met name de TA had geen perfecte panelen met daarin ook nog de daarin gemonteerde knipperlichten.
Technische voorbereiding
• Banden: Beide motoren nieuwe Heidenau K60, topservice Rob’s Motorbandenzaak, Alphen a/d Rijn
• Vering : Beide motoren Progressieve vering, voor en achter, topservice Hyperpro Alphen a/d Rijn. Belangrijk voor ons, want we zijn groot en niet licht van gewicht.
• Voltmeters gemonteerd.
• Nieuwe benzinepomp AT en nieuwe Spanningsregelaar AT beide gekocht bij Desert Motors en bij voorbaat zelf vervangen .
• De oude spanningsregelaar van de AT diende als reserve voor zowel de AT als de TA. Van te voren, alles met kabelschoentjes verbonden zodat ze uitwisselbaar zijn.
• Reserve binnenbanden één voor en één achter meegnomen. Met een oud TA achterwiel voor 25 euro en 35 cm lange bandenlichters geoefend om binnenbanden te vervangen. Oppompen met een Xiaomi Mi portable pump.
• Het monteren en demonteren van voorwiel en achterwiel had ik al geoefend voor de vervanging van vering en banden.
• Nieuwe accu AT. Achteraf spijt dat ik niet de TA accu had vervangen. Uiteindelijk verkeerde zuinigheid geweest.
• Panelen TA gerepareerd met Polyhars zodt ze goed vast te zetten waren.
• Gereedschapsrol gekocht voor alle benodigd gereedschap inclusief reserveschroefjes, ducktape, tierips, ringklem (uitlaat).
• Kofferrek op de AT gezet voor waterdichte tassen ( beter dan koffers als je valt)
• Rooster voor de koplampen AT.
• Twee reserve platte benzinetanks van 4,5 liter aan de valbeugel. Dit is geen overbodige luxe in IJsland.
De reis
Ik had voor de reis 7 etappes gepland. Je komt ’s ochtends met de ferry aan en op dag 7 vertrek je in de avond..Dus 7 dagen.
1.Sydisfjordur 8.30 Askja 231 km Waarvan 100 km zware off-road (F905)wegen o.a. door mul vulkaanzand en redelijke rivierdoorwadingen.
2.Askja Myvatn 260 Waarvan 100 km redelijke off-road (F88) met één lastige rivierdoorwading.
3.Myvatn Iets zuid van Varmahlid 277 Ring, asfalt
4.Zuid van Varmahlid Iets noord van Selfoss 226 Grotendeel redelijke off-road weg (F35).
5.Iets noord van Selfoss Skaftarhreppur 221 Optie1 off-road (F210) met veel rivieren.
Optie 2 ringroad zuidkust
6.Skaftarhreppur Berunes 328 Ring road,zuidkust
7. Berunes Sydisfjordur 20.00 100 Waarvan klein deel makkelijke off-road
Als je denkt dat je de “one of the happy few” bent als je naar IJsland reist op de motor dan heb je het mis..De wachtrij voor de ferry met motorfanaten is lang..In die wachtrij vielen we met de TA en AT wel een beetje uit de toon bij de BMW GS’en , de nieuwe AT’s en de Yamaha’s Teneré 700’s. Vaak tot in de puntjes uitgerust en bestuurd door, meest oude grijze mannen in strakke motorpakken die een soort van mid-life crisis uitstraalden..Daar hoor ik qua leeftijd dan ook wel een beetje bij maar gelukkig valt het bij net iets minder op…
Het leuke van het rijden met 30 jaar oude motoren is dat je daarmee ook prima over IJsland kan banjeren. Voordeel is dat je ze ook zelf enigszins kan repareren als het moet..De band met zo’n (bijna) klassieker, waarbij je een groot deel van het onderhoud zelf doet, is toch inniger dan bij zo’n supermoderne opgeblazen GS..Dan denk ik: zij hebben het geld en ik heb de lol.. en toch wat geld want ook op een oude motor is een reis naar IJaland niet goedkoop, maar wel het geld dubbel en dwars waard. Zeker als je dit samen met je zoon kan doen is het een onvergetelijke herinnering.
De reis hebben we niet helemaal gedaan zoals gepland. Helaas hadden we onderweg te maken met een defecte accu bij de TA. Naderhand denk ik dat het toch de spanningsregelaar is geweest ..Maar die leek na meting, voor en tijdens de reis, (redelijk) goed..
Gelukkig gebeurde het euvel in de tweede stad in IJsland, Akureyri, alwaar, toch wel een beetje tot mijn verbazing, een nieuwe accu besteld kon worden. Omdat het juist in het weekend was, konden we de geplande routes niet meer halen. Bovendien was het weer erg slecht..Ook de komende dagen op de terugweg naar de ferryhaven langs het zuidelijke deel van de ring van IJsland, die berucht staat om de sterke zijwind en regen vanaf zee..
Wellicht hadden we met de slechte accu nog wel het risico kunnen nemen en jump-startend verder te rijden.. Maar in combinatie met het slechte weer hebben we daar toch van afgezien. Dus zijn we in het toch wel pittoreske Akureyri geleven en daar een spectaculaire walvistocht gemaakt in een supersnelle rib. Varen met de rib in de baai naar open zee is al een belevenis op zich.. Met de nieuwe accu uiteindelijk terug naar Myvatn en toen weer terug naar de haven in Seydifjordur.
Ondanks de tegenslag hebben we een o.a ontzettend mooie dagen gehad tijdens de rit naar de Askja krater. Het landschap is bizar. Gewoon een woestijn en zo ruig. Je waant je op de maan.. Maar het was wel heel erg zwaar. Op één na vielen mij de rivierdoorwadingen mee. Je motor kan meer hebben dan je denkt..Zolang je de ashoogte van je wielen aanhoudt tot max 40-50 cm diepte dan gaat het doorkruizen van rivieren goed.. Maar laat ‘m niet vallen met draaiende motor want dan ben je ver van huis. Het meeste last hadden we van het mulle vulkaanzand op de heenweg naar Askja..Daar zijn we meerdere keren gevallen ( je laat gewoon je motor vallen omdat je ‘m niet meer houd in het zand)..Het steeds weer optillen kost energie waardoor die etappe erg lang duurde. En dan merk je dat je een zware motor hebt..Hoewel de zware BMW’s GS en nieuwe AT’s veel sneller en ik denk ook veel comfortabeler over de ribbels heen rijden. Wat ook meespeelt is dat mijn zoon en ik vrij lang zijn en dus staand rijden erg lastig is. De volgende dag bij Askja begon het te regenen. En als we via de F88 terug naar de ring wilden, moesten we nog een beruchte rivier doorkruizen. Met regen staan de rivieren vaak hoger. Het andere alternatief , weer dezelfde weg terug met al dat mulle zand, lokte ons helemaal niet. Gelukkig gingen andere motorrijders, die ons op de heenweg hadden geholpen met de rivierdoorkruisingen, ook via F88 terug..Zij zouden wel op ons wachten en dat gaf wel een gerust gevoel.
Voor de rest geen majeure pech gehad met de motoren zoals lekke banden midden op de vlakte of water in de motor of hard valpartijen..( al die beren op de weg).. Je bent niet alleen op IJsland.. Er rijden daar genoeg mensen rond, toeristen op motoren, vriendelijke locals met auto’s die je kunnen helpen. Je gaat er heus niet dood van de honger en dorst..
Voor ons was het dus een onvergetelijke ervaring..Zonder off-road rijervaring heeft mijn zoon snel bijgeleerd en reed mij herhaaldelijk, schijnbaar zonder angst, moeiteloos voorbij over de ribbels en de potholes..Dat leverde bij mij wel een plaatsvervangend angstgevoel op..
Tips
• Zorg dat je de meest voorkomende pech zelf kan verhelpen. Lekke banden, electrische problemen, losse trillende onderdelen. Dat geeft rust..
• Zorg voor een goede voorbereiding. Dat geldt met name ook voor je motor. Bij twijfel vervangen. Geeft ook rust.
• Neem een lichte regenhoes voor de motor mee.
• Laad niet te zware bagage..Ik had veel campingspullen mee die ik eigenlijk niet gebruikte omdat wij in goedkope hostels sliepen.
• Neem de tijd als je toch veel van IJsland wilt zien. Een week is krap vooral als er dingen tegenzitten..
• Zorg voor goede regenkleding. Bedenk ook wat je voor schoeisel je nodig hebt voor de “rivercrossings”..Wij hadden hoge rubberen laarzen aan, maar daar houdt je ook geen droge voeten mee.
• Probeer bij andere motorrijders aan te sluiten en mee te rijden.
• Reserve benzine tanks..Vier en een halve liter per motor is genoeg, mocht je onverhoopt op een binnenlandse off-road weg niet verder kunnen en het hele stuk weer terug moeten rijden.
Volgend project
Naast dat ik zit te denken om IJsland nog een keer verder te verkennen, ben nu aan het kijken of het leuk is om met de Sand Raiders mee te gaan ( zie geweldige youtube filmpjes van Harry’s Garage met z’n collectie klassieke Paris Dakar Motoren.) . Een unieke ervaring, zonder al te veel risico , want het is goed georganiseerd en met o.a. technisch en medische begeleiding. Het geeft de unieke mogelijkheid te proefen aan een ouderwetse Paris-Dakar rally. De bedoeling is ook met klassieke modellen mee te doen. Kost wel wat maar dan heb je volgens mij een prachtige once in a lifetime ervaring te pakken.
Dit ga ik niet op een AT doen en ook niet op een TA. Hoewel de AT rd 03 of 04 daar wel aan meedoen. Maar voor de echte technische stukken in de zandduinen is ie veels te zwaar...Dus ik heb mijn zinnen gezet op een Honda XR 600R uit de jaren ’90..Ben dus weer het internet aan het afstruinen..
Het plan is nu om deze zomer met de AT ( en wellicht met zoon op de TA) met auto en aanhanger richting noord Spanje af te reizen en daar wat TET wegen onveilig te maken.. Dit om te oefenen..Want meedoen met de Sand Raiders is afzien volgens Harry Metcalfe ( Harry’s Garage). Zes etappes van ongeveer 250 km per stuk op stenige onverharde wegen in bergen en heuvels en hele stukken “sand tracks”..Nou dan weet je het wel..
Ik vroeg me af:
Zijn er mensen die ervaring hebben met Sand Raiders?
En waarom heeft de Transalp nooit meegedaan aan de Paris-Dakar? Net iets te weinig “travel” op de vering?
Ik hoor het graag…
Groet,
Bloedneus
In augustus 2022 ben ik met mijn zoon op de AT en TA naar IJsland afgereisd..Iets waarvan ik nooit gedacht had dat dat binnen mijn bereik zou liggen..Veels te moeilijk en dan met een oude AT? Ik had nooit gedacht dat te kunnen doen..Maar uiteindelijk wel gedaan..Het leek mij leuk de ervaring met deze trip hier te delen en zo geïnteresseerden in een dergelijke trip van nuttige informatie te voorzien en zo misschien te inspireren om ook te gaan.
Ik heb mijn AT(1997) al 10 jaar in bezit en altijd gebruikt voor woon-werk verkeer. De laatste jaren was dat, i.v.m. een nieuwe baan, niet meer nodig en stond ze werkloos in de schuur. ”Heb je de ideale adventure bike, dan moet je er ook wat mee doen”, dacht ik. Na het zien van een documentaire op tv over motorrijders in IJsland en vervolgens enkele youtube-vlogs ( o.a. Marc Travels), besloot ik daar ook naar toe te gaan onder het motto: “Als je het echt leuk vind, moet je het gewoon doen en je niet laten weerhouden door allerlei beren op de weg want daar zijn oplossingen voor”.
Algemene reisvoorbereiding
Moeders de vrouw wilde mij niet alleen laten reizen door de binnenlanden van IJsland..Mijn zoon van 21 wilde wel mee maar had rijbewijs noch motor en zag zijn kans schoon om op kosten van pa de roze creditcard en een mooie vakantie te bemachtigen. ..Meteen werden rijlessen voor hem geregeld. Terwijl hij aan het lessen ging, struinde ik het internet af voor een goedkope motor voor hem..De TA leek mij perfect voor dit doel..Op basis van een uitdraai van het vermogenstest op de rollenbank kon deze verzekerd worden voor mijn zoon met een A2 rijbewijs. Na enige tijd zoeken vond ik een goed exemplaar uit 1999. De voorbereidingen begonnen vorm te krijgen. Zeker nadat mijn zoon in één keer zijn rijbewijs haalde. Vrienden vonden het onverantwoord om mijn zoon, zonder enige motor-rijervaring, op een dergelijk avontuur mee te sturen. Dat was inderdaad een risico en ook zo’n beer op de weg, waarvan ik dacht..We zien wel hoe het gaat en we passen ons wel aan aan wat er kan.
.
Ondertussen de ferries geboekt. Meervoud, want ik had niet veel zin om het hele stuk naar noord Denemarken, waar vandaan de ferry naar IJsland vertrekt, te rijden. Op radiospotjes hoorde ik van de nieuwe Holland Noorwegen Lijn (HNL) die heen en weer ging varen tussen Eemshaven en Kristiansand. En van Noorwegen naar Denemarken zullen er ook wel ferries zijn. Heenweg naar Denemarken dus met de ferry en terug maar over het asfalt.
Van te voren alle routes gepland en de overnachtingen met Booking.com. Ik had maar een week om echt op IJsland te zijn. Ik hoefde niet alles te zien, ik wilde er gewoon een keer geweest zijn, de mystiek voelen en wat off-road rijden..De ander week gaat op aan reistijd. Maar dat is ook vakantie en die begon eigenlijk al op de ferries.
Met al het gewicht op onverharde wegen door IJsland waren er paar dingen belangrijk om aan de motoren te doen: Banden, vering, algemene conditie van onderdelen en alles wat maar los kan trillen goed vastzetten, zoals panelen, zadel, accu, ketting bescherming, uitlaat, knipperlichten etc.. Met name de TA had geen perfecte panelen met daarin ook nog de daarin gemonteerde knipperlichten.
Technische voorbereiding
• Banden: Beide motoren nieuwe Heidenau K60, topservice Rob’s Motorbandenzaak, Alphen a/d Rijn
• Vering : Beide motoren Progressieve vering, voor en achter, topservice Hyperpro Alphen a/d Rijn. Belangrijk voor ons, want we zijn groot en niet licht van gewicht.
• Voltmeters gemonteerd.
• Nieuwe benzinepomp AT en nieuwe Spanningsregelaar AT beide gekocht bij Desert Motors en bij voorbaat zelf vervangen .
• De oude spanningsregelaar van de AT diende als reserve voor zowel de AT als de TA. Van te voren, alles met kabelschoentjes verbonden zodat ze uitwisselbaar zijn.
• Reserve binnenbanden één voor en één achter meegnomen. Met een oud TA achterwiel voor 25 euro en 35 cm lange bandenlichters geoefend om binnenbanden te vervangen. Oppompen met een Xiaomi Mi portable pump.
• Het monteren en demonteren van voorwiel en achterwiel had ik al geoefend voor de vervanging van vering en banden.
• Nieuwe accu AT. Achteraf spijt dat ik niet de TA accu had vervangen. Uiteindelijk verkeerde zuinigheid geweest.
• Panelen TA gerepareerd met Polyhars zodt ze goed vast te zetten waren.
• Gereedschapsrol gekocht voor alle benodigd gereedschap inclusief reserveschroefjes, ducktape, tierips, ringklem (uitlaat).
• Kofferrek op de AT gezet voor waterdichte tassen ( beter dan koffers als je valt)
• Rooster voor de koplampen AT.
• Twee reserve platte benzinetanks van 4,5 liter aan de valbeugel. Dit is geen overbodige luxe in IJsland.
De reis
Ik had voor de reis 7 etappes gepland. Je komt ’s ochtends met de ferry aan en op dag 7 vertrek je in de avond..Dus 7 dagen.
1.Sydisfjordur 8.30 Askja 231 km Waarvan 100 km zware off-road (F905)wegen o.a. door mul vulkaanzand en redelijke rivierdoorwadingen.
2.Askja Myvatn 260 Waarvan 100 km redelijke off-road (F88) met één lastige rivierdoorwading.
3.Myvatn Iets zuid van Varmahlid 277 Ring, asfalt
4.Zuid van Varmahlid Iets noord van Selfoss 226 Grotendeel redelijke off-road weg (F35).
5.Iets noord van Selfoss Skaftarhreppur 221 Optie1 off-road (F210) met veel rivieren.
Optie 2 ringroad zuidkust
6.Skaftarhreppur Berunes 328 Ring road,zuidkust
7. Berunes Sydisfjordur 20.00 100 Waarvan klein deel makkelijke off-road
Als je denkt dat je de “one of the happy few” bent als je naar IJsland reist op de motor dan heb je het mis..De wachtrij voor de ferry met motorfanaten is lang..In die wachtrij vielen we met de TA en AT wel een beetje uit de toon bij de BMW GS’en , de nieuwe AT’s en de Yamaha’s Teneré 700’s. Vaak tot in de puntjes uitgerust en bestuurd door, meest oude grijze mannen in strakke motorpakken die een soort van mid-life crisis uitstraalden..Daar hoor ik qua leeftijd dan ook wel een beetje bij maar gelukkig valt het bij net iets minder op…
Het leuke van het rijden met 30 jaar oude motoren is dat je daarmee ook prima over IJsland kan banjeren. Voordeel is dat je ze ook zelf enigszins kan repareren als het moet..De band met zo’n (bijna) klassieker, waarbij je een groot deel van het onderhoud zelf doet, is toch inniger dan bij zo’n supermoderne opgeblazen GS..Dan denk ik: zij hebben het geld en ik heb de lol.. en toch wat geld want ook op een oude motor is een reis naar IJaland niet goedkoop, maar wel het geld dubbel en dwars waard. Zeker als je dit samen met je zoon kan doen is het een onvergetelijke herinnering.
De reis hebben we niet helemaal gedaan zoals gepland. Helaas hadden we onderweg te maken met een defecte accu bij de TA. Naderhand denk ik dat het toch de spanningsregelaar is geweest ..Maar die leek na meting, voor en tijdens de reis, (redelijk) goed..
Gelukkig gebeurde het euvel in de tweede stad in IJsland, Akureyri, alwaar, toch wel een beetje tot mijn verbazing, een nieuwe accu besteld kon worden. Omdat het juist in het weekend was, konden we de geplande routes niet meer halen. Bovendien was het weer erg slecht..Ook de komende dagen op de terugweg naar de ferryhaven langs het zuidelijke deel van de ring van IJsland, die berucht staat om de sterke zijwind en regen vanaf zee..
Wellicht hadden we met de slechte accu nog wel het risico kunnen nemen en jump-startend verder te rijden.. Maar in combinatie met het slechte weer hebben we daar toch van afgezien. Dus zijn we in het toch wel pittoreske Akureyri geleven en daar een spectaculaire walvistocht gemaakt in een supersnelle rib. Varen met de rib in de baai naar open zee is al een belevenis op zich.. Met de nieuwe accu uiteindelijk terug naar Myvatn en toen weer terug naar de haven in Seydifjordur.
Ondanks de tegenslag hebben we een o.a ontzettend mooie dagen gehad tijdens de rit naar de Askja krater. Het landschap is bizar. Gewoon een woestijn en zo ruig. Je waant je op de maan.. Maar het was wel heel erg zwaar. Op één na vielen mij de rivierdoorwadingen mee. Je motor kan meer hebben dan je denkt..Zolang je de ashoogte van je wielen aanhoudt tot max 40-50 cm diepte dan gaat het doorkruizen van rivieren goed.. Maar laat ‘m niet vallen met draaiende motor want dan ben je ver van huis. Het meeste last hadden we van het mulle vulkaanzand op de heenweg naar Askja..Daar zijn we meerdere keren gevallen ( je laat gewoon je motor vallen omdat je ‘m niet meer houd in het zand)..Het steeds weer optillen kost energie waardoor die etappe erg lang duurde. En dan merk je dat je een zware motor hebt..Hoewel de zware BMW’s GS en nieuwe AT’s veel sneller en ik denk ook veel comfortabeler over de ribbels heen rijden. Wat ook meespeelt is dat mijn zoon en ik vrij lang zijn en dus staand rijden erg lastig is. De volgende dag bij Askja begon het te regenen. En als we via de F88 terug naar de ring wilden, moesten we nog een beruchte rivier doorkruizen. Met regen staan de rivieren vaak hoger. Het andere alternatief , weer dezelfde weg terug met al dat mulle zand, lokte ons helemaal niet. Gelukkig gingen andere motorrijders, die ons op de heenweg hadden geholpen met de rivierdoorkruisingen, ook via F88 terug..Zij zouden wel op ons wachten en dat gaf wel een gerust gevoel.
Voor de rest geen majeure pech gehad met de motoren zoals lekke banden midden op de vlakte of water in de motor of hard valpartijen..( al die beren op de weg).. Je bent niet alleen op IJsland.. Er rijden daar genoeg mensen rond, toeristen op motoren, vriendelijke locals met auto’s die je kunnen helpen. Je gaat er heus niet dood van de honger en dorst..
Voor ons was het dus een onvergetelijke ervaring..Zonder off-road rijervaring heeft mijn zoon snel bijgeleerd en reed mij herhaaldelijk, schijnbaar zonder angst, moeiteloos voorbij over de ribbels en de potholes..Dat leverde bij mij wel een plaatsvervangend angstgevoel op..
Tips
• Zorg dat je de meest voorkomende pech zelf kan verhelpen. Lekke banden, electrische problemen, losse trillende onderdelen. Dat geeft rust..
• Zorg voor een goede voorbereiding. Dat geldt met name ook voor je motor. Bij twijfel vervangen. Geeft ook rust.
• Neem een lichte regenhoes voor de motor mee.
• Laad niet te zware bagage..Ik had veel campingspullen mee die ik eigenlijk niet gebruikte omdat wij in goedkope hostels sliepen.
• Neem de tijd als je toch veel van IJsland wilt zien. Een week is krap vooral als er dingen tegenzitten..
• Zorg voor goede regenkleding. Bedenk ook wat je voor schoeisel je nodig hebt voor de “rivercrossings”..Wij hadden hoge rubberen laarzen aan, maar daar houdt je ook geen droge voeten mee.
• Probeer bij andere motorrijders aan te sluiten en mee te rijden.
• Reserve benzine tanks..Vier en een halve liter per motor is genoeg, mocht je onverhoopt op een binnenlandse off-road weg niet verder kunnen en het hele stuk weer terug moeten rijden.
Volgend project
Naast dat ik zit te denken om IJsland nog een keer verder te verkennen, ben nu aan het kijken of het leuk is om met de Sand Raiders mee te gaan ( zie geweldige youtube filmpjes van Harry’s Garage met z’n collectie klassieke Paris Dakar Motoren.) . Een unieke ervaring, zonder al te veel risico , want het is goed georganiseerd en met o.a. technisch en medische begeleiding. Het geeft de unieke mogelijkheid te proefen aan een ouderwetse Paris-Dakar rally. De bedoeling is ook met klassieke modellen mee te doen. Kost wel wat maar dan heb je volgens mij een prachtige once in a lifetime ervaring te pakken.
Dit ga ik niet op een AT doen en ook niet op een TA. Hoewel de AT rd 03 of 04 daar wel aan meedoen. Maar voor de echte technische stukken in de zandduinen is ie veels te zwaar...Dus ik heb mijn zinnen gezet op een Honda XR 600R uit de jaren ’90..Ben dus weer het internet aan het afstruinen..
Het plan is nu om deze zomer met de AT ( en wellicht met zoon op de TA) met auto en aanhanger richting noord Spanje af te reizen en daar wat TET wegen onveilig te maken.. Dit om te oefenen..Want meedoen met de Sand Raiders is afzien volgens Harry Metcalfe ( Harry’s Garage). Zes etappes van ongeveer 250 km per stuk op stenige onverharde wegen in bergen en heuvels en hele stukken “sand tracks”..Nou dan weet je het wel..
Ik vroeg me af:
Zijn er mensen die ervaring hebben met Sand Raiders?
En waarom heeft de Transalp nooit meegedaan aan de Paris-Dakar? Net iets te weinig “travel” op de vering?
Ik hoor het graag…
Groet,
Bloedneus
Gelieve Inloggen of een account aanmaken om deel te nemen aan het gesprek.
02 juli 2023 10:16 #2
door The Headless Horseman
TA 650 ‘90 / TA 600 ‘92 / XRV 650 ‘88 / R80G/S ‘85 / G310GS ‘17
Beantwoord door The Headless Horseman in topic Reiservaring IJsland met AT en TA 2022
Mooi verslag Bloedneus! Bedankt voor het delen hier, erg leuk om te lezen 
Je mag gerust nog wat meer foto’s plaatsen
Geen ervaring met Sand Raiders, maar klinkt wel interessant, ik zal er ‘s naar zoeken
Er hebben heus wel (aangepaste) Transalpen mee gedaan in de Dakar, van privateers uiteraard, niet vanuit Honda vzviw.
Grtz,
René
Je mag gerust nog wat meer foto’s plaatsen
Geen ervaring met Sand Raiders, maar klinkt wel interessant, ik zal er ‘s naar zoeken
Er hebben heus wel (aangepaste) Transalpen mee gedaan in de Dakar, van privateers uiteraard, niet vanuit Honda vzviw.
Grtz,
René
TA 650 ‘90 / TA 600 ‘92 / XRV 650 ‘88 / R80G/S ‘85 / G310GS ‘17
Gelieve Inloggen of een account aanmaken om deel te nemen aan het gesprek.
Moderators: Huib@1100
Tijd voor maken pagina: 0.125 seconden