Battlefield Tour op een XL700

Fijne vrienden,

Begin juni was het tijd voor reizen. Kennen jullie dat gevoel? Dat je er gewoon uit moét! Heerlijk!
Met een vriend vetrokken op een ‘Battlefield Tour’. Het plan: WO I en WO II, met op 6 juni (D-Day) de parades en veteranen ontmoeten aan de landingsstranden in Normandië.

Ik heb de afgelopen 4 jaar op een Honda ST1100 gereden. Een tourbuffel. Daarmee deed ik dagtochten, maar ben ik ook twee weken (17dgn) naar Midden-Italië geweest, een ruime week naar de Hartz in Duitsland, meermalen naar de Ardennen en naar Auschwitz. Allemaal reuze comfortabel, dat wel.
Ditmaal op mijn ‘nieuwe’ XL700. Een fijne machine, zo wist ik voor de trip. Maar dat zij zo goed bevallen zou…..

De eerste dag reden wij van Groningen, via Maastricht (voor een heerlijke lunch) naar Bastogne (België). Tot aan Maastricht kozen wij voor snelweg. Saai, maar verrassend comfortabel. Ondanks het standaard ruitje. Mijn maatje rijdt een Honda VFR750, zit dus een stuk sportiever, maar volgen en elkaar op kop aflossen ging prima.
Na Maastricht zijn wij binnendoor de Ardennen in gereden. En daar kwam, wat mij betreft, de Alp tot leven. Hoe kleiner de weggetjes en hoe scherper de bochten, hoe leuker het werd! Om uiteindelijk aan te komen wij een camping waar wij tussen de ‘Travelers’ stonden. En die culturele exploratie was niet eens voorbereid .

De volgende dag hebben wij eerst War Museum Bastogne bezocht. Een aanrader met forse nadruk op, hoe kan het ook anders, het Ardennen Offensief. Hierna weer de brommer op en op naar Verdun (Noord-Frankrijk). Een bescheiden ritje dat door de mini-weggetjes toch weer lekker gerekt kon worden. Prima camping voor 2 nachten. 2?! Jazeker. Verdun was een indrukwekkende regio ten tijde van WO I. Wie heeft er nooit gehoord van “De slag om Verdun” in 1916; vermoedelijk één van de bloedigste veldslagen uit de geschiedenis.

Vanuit Verdun reden wij ineens naar Omaha Beach in Normandië (Frankrijk) gereden. Want een beetje ‘Battlefield Tour’ betekend natuurlijk toch dat je op D-Day, 74 jaar na dato, de herdenking bij kunt wonen. Een aanrader is dit zeker. Alleen al omdat dit de laatste jaren zijn dat wij met de laatste overlevenden van D-Day kunnen spreken. Deze mannen zijn allen ondertussen ver in de 90. De heftige, aangrijpende en mooie verhalen, maar ook de schitterende musea, zijn overweldigend. Maar vergeet ook niet de kaas- calvados- en cider- verkooppunten bij lokale bevolking. Heerlijk! Op de herdenking op 6 juni voegde maatje 2 zich bij ons. Nu hadden we er ook een badkuip van BMW bij rijden.
Wanneer kon ik dan genieten van de Alp? Overal! En Voortdurend! Grasvelden, zandpaadjes, bosweggetjes en alle andere fun-spots!

De een-na-laatste dag zijn wij richting NLD gereden via Ieper (België). Ieper behoorde in WO I tot het laatste strookje België in Belgische / geallieerde handen. Wederom verschrikkelijke veldslagen, botsingen tussen oude tactieken in oorlogsvoering en modern wapentuig. Maar ook gewoon een heel leuke camping aan de rand van het centrum, vol motorrijders. En niet te missen; geweldige cafés. En natuurlijk goede chocolaterieën zodat je thuis kunt komen met een goede verhaal en een blije partner.

De laatste dag nog een museum midden in Ieper bezocht en toen in een rechte lijn weer terug naar Groningen. Conclusie: Topmotor! Comfortabel genoeg (het is geen Pan European, dat wilde ik ook niet meer). Toch krachtig genoeg om tourbuffels bij te houden. Veel plezier in bochten en op onverharde ondergrond. Genoeg reden om hier nog extra in te leren. Dus: snel weer de hort op!

En o ja, kamperen met de motor bleek verbazingwekkend leuk! Chris, die topkoffer past er toch geweldig bij ?

Mooi beschreven, de WW1 is bij de gemiddelde Nederlander niet heel bekend vanwege onze neutraliteit, maar de veldslagen bij Verdun en Ieper zijn weerzinwekkend (Verdun 300.000 doden, bizar). Klinkt als een mooie tocht met een interessante historische touch.