Nou, ook maar even voorstellen dan...

Hallo allemaal, Ik ben Hans Straatman, 45 jaar, getrouwd en trotse vader van 'n (bijna) 16 maanden oude dochter.
Ca. 26 jaar geleden ben ik gevallen (had nog geen rijbewijs) en nooit meer opgestapt (dom?! misschien), de angst is nog behoorlijk aanwezig en eigenlijk wil ik hier van af (volgens mijn echtgenote begint hier mijn midlife crisis).

Enfin, als therapie en om mijn midlife crisis dan maar te botvieren ben ik afgelopen vrijdag (19 feb.) in Utrecht op de motorbeurs geweest en heb daar zo'n leuk gesprek gehad in de TCN stand (is iedereen zo vriendelijk in deze club?)
Ik wilde daardoor al direct lid op dit forum worden en ben zelfs (voorzichtig) aan het nadenken over motorrijles.
Mijn echtgenote is fel tegen (zij kent het ongeluk/angst verhaal en wil geen geld uitgeven aan mijn "zelfmoord!", "da's veel te duur en als je oud ben ga je vanzelf" is haar commentaar).
Goed voorlopig maar 'ns op dit forum kijken en info inwinnen over mijn favo-motor(type) de Transalp.

Groetjes en veel pret en wie weet ontmoeten we elkaar ooit 'ns ergens (met of zonder motor).  :-[

Hé Hans,
Natuurlijk zijn we allemaal zo gezellig als de mensen op de stand  ;D

Ik snap dat je een beetje huiverig bent op op te stappen maar kan het je zeker aanraden. Zelf ben ik er ook zo'n dikke 25 jaar tussen uit geweest. En ook mijn vrouw stond zeker niet te poppelen toen ik bij herhaling het gesprek op weer met motorrijden te willen beginnen. Veel van de argumenten die jouw vrouw ook aanvoerd . ( lijkt wel een hormonen kwestie    Haha)
Maar toen ik mijn bedrijfswagen moest inleveren was daar het ultime moment om weer een motor aan te schaffen . En hoe gek kan het lopen .... uit,  in eerste instantie,  praktische overwegingen is mijn vrouw ook haar motor rijbewijs gaan halen. Om toch vervoer te hebben wanneer ik de auto nodig zou hebben. Wie had dat ooit gedacht ?  Beide niet ! En ja hoor al snel wilde ze een eigen motor hebben. Dat werd een KLE en vervolgens een Alp en nu een AT. En dat binnen drie jaar. Wanneer je het haar 4 jaar geleden verteld zou hebben dat het zo zou gaan had ze je zeker voor gek verklaard.

Moraal van het verhaal   Wonderen zijn de wereld niet uit maar soms moet je het wat tijd gunnen.

Iig al vast veel lees en forum plezier hier.

Weet je welkom ! 

Hoi Hans

Ben zelf vorig jaar maart weer op de motor gestapt , had 15 jaar niet gereden door verschillende nare omstandigheden .
Moest helaas ook mijn rijbewijs motor opnieuw halen door een dwaling van het cbr na het verloren gaan van mijn ned rijbewijs .
Nu nog geen jaar later , inmiddels een 19000km afgelegd op de motor , wat een feest , wil het nooit meer missen .

En je bent bij de juiste club aangeland , allemaal motor gekken op een erg leuke manier . )

Gewoon doen je leeft maar een keer .(dat is mijn motto) .

Groeten Olaf

Dag Hans,

Welkom bij de club!!
Ben zelf ook zo'n midlife-type; vroeger wel gereden, maar er oom zo'n 20-25 jr uit geweest.. (gelukkig niet zo'n nare ervaring als jij gehad..). Maar 't begon toch echt weer te kriebelen.. Omgeving stond niet te juichen, maar zien ook wel hoe veel plezier (alleen de voorpret al) het me brengt. In december een AT gekocht en sindsdien alleen maar sneeuw en kou.. Kan niet wachten op de eerste redelijke dag.. Hopelijk as zaterdag de winterrit in Terwolde !
Hoe dan ook; je bent bij een leuke club aangeschoven; nu nog een kwestie van tijd

Veel succes met het halen van je rijbewijs... en het overtuigen van je vrouw!
Ben zelf 16 jaar lelijk onderuit gereden; maar er alleen maar fanatieker door geworden. Mede dankzij de steuntjes die ik vanuit de Transalp Club heb ontvangen!

En aan die sfeer is gelukkig nog steeds niets veranderd... 

nou ik ben ook bijna 44  heb al 17 jaar mijn rijbewijs en sinds vorig jaar zomer mijn eerste eigen motor (wel bijna ieder jaar gereden ) , maar dat probleem heb ik niet met mijn vrouw , mijn probleem is meer ,ik kom bijna niet alleen weg ze wil altijd mee zo mooi vind ze motor rijden (wel achterop zelf rijden durft ze niet )
dus zo heeft ieder zijn eigen probleem thuis

Hoi Hans,

Niet "voorzichtig" nadenken over die rijlessen. Ik zeg: Gewoon doen. Anders neem je eerst een aantal proeflessen voor je zelf, voor  het gevoel, het vertrouwen.

Ik had het voordeel dat ik al motor reed vóór dat ik mevrouw Bono leerde kennen. En nu heb ik hetzelfde "probleem" als Paul. Zelf rijden wil ze écht absoluut niet, maar wel heel graag achterop. En dan staan er ook nog eens 3 kids (13-14-15 jr) in de rij, die ook graag achterop willen. 

Whatever... motorrijden is gewoon genieten, iedere dag opnieuw!

Face it: Motorrijden is het leukste dat je kunt doen met je kleren aan.  ;D ;D ;D

Gewoon doen je leeft maar een keer .(dat is mijn motto) .

Ja, maar daar wringt juist de schoen bij topicstarter Hans (of beter gezegd: zijn vrouw)
Dus Hans: gauw op zoek naar een ander motto, ik heb een voorstel: The human race is a race against time  >
Oh nee, ook te zwartgallig 
In ieder geval succes met je rijbewijs en met het overtuigen van moeders de vrouw  ;D