goedemiddag!
Sinds enkele weken een nederig en dankbaar bezitter van zowel mijn rijbewijs als een oogstrelende RD07A. Na enkele ervaringen in de rimboe's van respectievelijk cambodja, india en peru met clandestiene doch onvergetelijke motorritten, me toch door m'n trouwe paps laten overhalen me in zijn indrukwekkende voetsporen te treden en netjes te gaan lessen. Vooral ook met toekomstige kampeertrips en TET-avonturen met paps in kwestie in het vooruitzicht, hoewel hij me met z'n 1250 GS adventure uit 2019 pk-gewijs alle hoeken van de spreekwoordelijke kamer laat zien. Nochtans vermoed ik dat het de kampeerpret, en verdere vader-zoon bindingen niet in de wielen zal rijden, en -indachtig mijn beginnende carriere als motorrijder- stelt de relatief zachtaardige inborst van de twin mij erg gerust. De progressieve vering is wat stug, en het huidige custom zadel (verhoogd en verbreed) laat mijn belaarsde voeten enigszins langs het blok bungelen als een kleuter op zwemles, maar ze rijdt heerlijk kwiek en vergevingsgezind. Ik me neer bij de waarschijnlijkheid dat ik het apparaat nog wel eens uit jammerlijk uit mn klauwen zal laten vallen, met beschamende taferelen in de openbare ruimte tot gevolg, maar no pain, no gain zullen we maar schootvoetend stellen.
gegroet!
erik