Inmiddels ben ik al weer bijna twee jaar lid van onze club. En elke keer als ik op dit forum kom, denk ik: ‘O ja, ik moet me nog eens voorstellen.’ Goed, komt ‘ie!
Toen ik een jaar of zeventien was, kocht mijn twee jaar jongere broertje in de vakantie een motorblad. In dat motorblad stond een testverslag wat mij erg aansprak. Wat een leuke motor! Stoer, avontuurlijk, en toch ook vriendelijk. En met een tot de verbeelding sprekende naam! Ik wist niets van motoren of motorrijden, maar deze motor vond ik geweldig.
Een paar jaar later, ik was vijfentwintig en had juist mijn studie afgerond, haalde ik mijn motorrijbewijs. Ik wilde na al dat studeren met mijn hoofd iets leren waarbij ook mijn lichaam meedeed. Het werd dus motorrijden. En toen moest er natuurlijk een motor komen. Dat kon eigenlijk alleen maar die motor uit dat blad zijn. En dus kwam er een... juist, Transalp.
Via Marktplaats kocht ik in Delft een donkerrode 600. Hij paste net in mijn schuurtje. Ik reed er niet heel veel op en ik kan me niet herinneren dat ik er aan heb gesleuteld. Ik kwam in die tijd ook regelmatig op dit forum. Ik was geloof ik ook lid van de club. En ik was trots op m’n Alp!
Maar ja, hoe gaat dat dan? Je verhuist. Je hebt het druk. Je hebt geen plek in je schuur. De Alp vertrok zoals ‘ie gekomen was: via Marktplaats. Het lidmaatschap van de TCN werd opgezegd. Wel kwam ik nog af en toe hier, want voor mij was een motor nog altijd een Transalp.
En elk jaar als rond Pasen de eerste motoren weer te horen waren, kriebelde het. Ik miste m’n motor. Maar ik zei tegen mezelf: ‘Later...’ ‘Later als de kinderen groot zijn.’ ‘Later als je meer tijd en ruimte hebt.’ Later, later, later.
En zo schuif je de dingen voor je uit. Tot je op een dag door omstandigheden beseft dat later niet vanzelf spreekt, dat later ook niet kan komen. Dat je sommige dingen niet moet uitstellen. Dus weer motorrijden. Een paar lessen bevestigden dat ik het nog kon. En dus weer speuren op Marktplaats. Daar vond ik een 650 uit 2001. Van de eerste eigenaar die er 38000 km op had gereden door alle hoeken van Europa.
Bijlage niet gevonden
Ik rij er meer dan op dan op mijn vorige Alp. En ik sleutel op mijn niveau. Oliewissels, USB-aansluiting ingebouwd, voorvorkolie vervangen, uitlaat opknappen, dat soort dingen. Vorig jaar maart tijdens een inspectiedag in Sprundel de remleidingen vervangen, dat was tot nog toe de grootste klus.
Afgelopen mei zou ik met mijn broer (ja, die van het motorblad, nee, hij rijdt op BMW) naar Schotland gaan. Corona gooide roet ook in dat eten. We hopen dat het in juni zal lukken...
Dit is mijn motorbiografie. De Transalp is en blijft voor mij dé motor en ik hoop nog een heleboel kilometers te maken. Graag tot ziens, online of bij een fysieke clubactiviteit!