Soms hè..
Een forumlid wilde graag mijn zelfbouw bagagerekje overnemen. Ik had er nog één min of meer in onderdelen liggen, moest alleen nog gelast worden. Ze wachtte er al een poosje op, dus ik de mijne opgestuurd om haar hopelijk blij te maken en mijn belofte eindelijk in te kunnen lossen. Maar ik gebruik dat rekje dagelijks, dus ik kan niet echt lang zonder. Dus hup, Brombeertje weer zijn schuurtje in, fijn knutselen. Voor de verandering had ik alles zó liggen, dus ik hoefde niet eens eerst te gaan shoppen!
Met de tropische temperaturen van de laatste tijd, niet de meest ideale tijd om iets te gaan lassen en slijpen. Om het lawaai naar de buren toe te temperen, werkte ik met deur en raam dicht. Alle regels aan de laars lappend, dus in korte broek en t-shirt. Maar wél het dure outdoor-horloge netjes afgedaan. Die gaf, rond half één al, aan: 37 graden... Steeds als ik naar buiten stapte om aan de lasdampen te ontsnappen, voelde de buitenlucht heerlijk als airco aan, hoewel het daar ook al ruim boven de 30 was! Al met al altijd weer een heel gedoe en het duurde weer eens langer dan voorgenomen. Dan word het weer een beetje doorbijten. Altijd weer die laatste loodjes >
.
Maar Brombeertje kan best afzien dus ik ging gestaag door. T-shirtje doorweekt van het zweet, pikzwart van ijzerslijpsel. Evenals handen, gezicht en haren. Ogen prikkend van het zweet. Maar aan alles komt een eind, en het allerlaatste klusje diende zich aan: de steunen op de motor schroeven en het rekje recht en passend erop lassen. Om met lassen geen schade toe te brengen aan de electronika van de motor, moest ik de pluspool van de accu even loskoppelen. En Brombeer zag de bui alweer hangen..
Ik heb wat accessoires direct op de accu staan. Voor het gemak heb ik dat indertijd gewoon met een paar ronde kabelstekkertjes gemaakt die samen met het boutje op de pool geschroefd zitten. Maar het originele boutje is maar nét lang genoeg, om het moertje eronder, op te pakken. Die 2 stekkertjes zijn bij mekaar hooguit een millimeter dik, maar dat is genoeg om nét NIET het moertje te pakken. Een truukje is om vanaf de zijkant met een dun schroevendraaiertje het moertje op te lichten en vlug het boutje erin te draaien. Hoop gepiel om drie dingetjes op een dergelijke plek in mekaar te friemelen. Als je niet uitkijkt, valt dat moertje eruit en heb je dat allemaal weer. Maar zolang het in elkaar zit, is het helemaal geweldig
.
Goed, die pool los: 14 seconden werk. Rekje recht en passend kunnen lassen, Brombeertje trots en blij! Terwijl de boel voor de laatste maal aan het afkoelen was, dacht ik even vlug die pool weer erop te schroeven. Wetend dat het zo niet gaat met dat boutje, probeerde ik het toch. Niet dus. Ok, dan maar zoals het moet: zijdeksel eraf. Met een dunne schroevendraaier kan ik dan vanaf de zijkant erbij, onder de pluskabel door, om het boutje op te lichten. Oppassen dat ik geen kortsluiting maak, het is de pluspool hè!
Het zweet druipt van me af in de brandende zon. Ik heb honger en heel veel dorst. Ster als ik ben in prioriteiten stellen, ga ik dus stoicijns door met frummelen. Maar wat ik ook draai, het boutje pakt hem niet en glijdt zelfs naar opzij weg. NEE-NEE-NEE hè! Mijn buik verkrampt en voor het daadwerkelijk ook gebeurt, gaat het door me heen: 'die gaat ertussen vallen!'. Machteloos sla ik het gade. Ik kan een hartgrondige vloek nog net onderdrukken, want mijn gelovige buurvrouw van 87 jaar zit met haar visite buiten. Wat een doffe ellende zeg! Hij ligt tussen de accu, helemaal onderin. Ramvast. Pfff.. moet ook nog die accu eruit.. Het is weer eens Bromberen pesten hoor! :-\ En het zó vreselijk warm..
Het zijn van die kleine dingen. En ook al ontkom je er soms niet aan, ik erger me er bij tijd en wijle kapot aan. Af en toe moet je gewoon even weglopen. Of wat eten en drinken. En dan weer lachend verder. Brombeertje weet het ook wel, maar tuint er regelmatig weer in
.
Soms is sleutelen echt a-b-s-o-l-u-t-e HORROR! ;D