Allroadtrip Franse Alpentoer 2017 met XRV

Vorige maand een fraaie motortocht gemaakt. Het idee hiervoor ontstond al een poos terug, en daardoor al vorig jaar TKC70 banden gemonteerd, nieuwe ketting en achtertandwiel, oliewissel, navi, valbeugels etc. Kortom, de AT stond gereed. Na een fijne gezinsvakantie keek ik nogmaals in mijn agenda, en, ik had nog voldoende tijd om een trip te maken. Nadat thuis alles gereed was, ben ik vertrokken op een donderdagmorgen.
Globaal plan: Franse Alpen en wel zo snel mogelijk daar naar toe zodat er meer netto rij-tijd is ter plaatse !
Donderdag: vertrokken om 9u uit Twente. Via de A35 langs Enschede naar Gronau. Daar de 31 gepakt richting Oberhausen. Een enorm saaie weg maar de AT liep lekker en met ca 125km/u schiet het (voor mij althans) goed op. Daarna richting Koln en vervolgens de 1 op naar Euskirchen.
Daar 5 liter getankt, omdat ik vermoedde dat ik Luxemburg net niet zou halen op 1 tank (was ook zo op terugweg).
Route: 1, B51, 60, B51 Trier, 64 en via de 1 Luxemburg binnenrijden. Gelijk tanken bij Wasserbillig. Hier kwamen al enkele druppels omlaag en begon het te waaien maar het bleef gelukkig droog. Doorrijden dus met de max snelheidslimiet van 110km/u tot aan Toul.
Vervolgens de A31 afrijden tot Dijon en dan de fraaie A39 op richting Grenoble. Bij Pont-d'Ain kon ik niet meer zitten en om 19u stond mij tent op de lokale camping. Ca 850km snelweg gereden en het viel mij niets tegen. Warm weer, niet druk op de tolwegen en fraaie stopplaatsen.

Tent: Coleman Darwin 2. Mat: Thermarest 5cm. Slaapzak: van zolder. Bagagerol: 1x30liter + 1x60liter en 1 rugzak bovenop deze bagagerollen. Geen tanktas.

Vrijdag:
wekker om 7u en om 730u van de camping gereden, zonder ontbijt.  Gelijk de snelweg weer op (A42) en via de A432 (langs vliegveld Lyon) en de A43 naar Grenoble. Geen kip op de weg, ideaal s-morgens vroeg rijden. Zie de foto bij de peage.... Bij elke tolpoort stop ik uiterst rechts om een kaartje pakken of te betalen, dan kan ik daarna rechts alles weer in mijn zakken stoppen.
Bij het tankstation / tol voor Grenoble gestopt, getankt, mijzelf gewassen, espresso en croissant. Top !. Klaar met de peage, "we praten er niet meer over ".  Tijd: 9u am !!. Een strak blauwe lucht en de Alpen liggen voor mij.

ik weet nog niet hoe ik een foto kan draaien....
Vrijdag vervolg: de A48 gaat over in de A480 (geen milieuvignet nodig omdat deze wegen volgens enkele sites vrij zijn van het milieuvignet (4,80euri voor alles >20jaar oud...).  Via Vizille de N85 op richting Gap. Circa 100km stuurweg ligt voor mij. Supergaaf.
Ik zal ook enkele kaartjes erbij voegen zodat iedereen een beeld heeft van de route.
In Gap aangekomen is het erg warm (zwart motorkleding..) en erg druk met campers. Fransen en Italianen hebben nu volop vakantie en dat is te merken. Ik ontdek dat ik mijn gele veiligheidshesje, die ik over mijn motorjas aan heb, vergeten ben. Die ligt nog thuis. Dus naar de KTM-motordealer in Gap. De weg ken ik hier goed, vaak geweest en ook al eens een dagje hier een motor gehuurd om passen te rijden (dafne.motors.com o.i.d.). Maar... gele hesjes zijn hier niet te koop. Enfin, tanken, espresso, frisje en weer doorrijden, gauw de drukte uit richting hoge bergen. Via de N94 naar Chorges en daar de D3 op. Langs de stuwdam van het Lac de Serre Poncon.

Vrijdag vervolg: Na de D3 linksaf de D9008 op richting Barcelonnette. Weer teveel campers, met dikke rookpluimen.  Koffie in Le Lauzet-Ubaye. Na Barcelonnette wordt het rustiger en ook ietsje koeler. Doorrijden naar Jausiers en daar op camping Le Planet de tent opgezet (foto). Tijd: 15u.
En dan ?. Gister 2 motorrijders gesproken langs de peage die beweerden dat het zaterdag wel eens kon gaan regenen. Dus, opstappen en gelijk op mijn hoofddoel van deze tocht af: Col du Parpaillon. Mijn offroad ervaring: nihil. Een ding is nl. zeker: zodra het weer omslaat kan/ga ik deze onverharde pas niet rijden. Überhaupt was mijn idee dat ik bij een volle dag regen de bergen verlaat en naar Crest (Camping Moto) afbuig. Maar nu de Col op....

Leuk om te lezen. Kom maar op met vervolg en foto's

Vrijdag vervolg: aldus gereden van Jausiers naar La Condamine om de te starten met de Col du Parpaillon. Dus rijden van zuid naar noord. Een prachtige weg en voor mij als offroad beginner een uitdaging. In het begin probeerde ik het stuur te krampachtig te leiden, terwijl je de motor deels zijn eigen weg moet laten zoeken. Vooral haarspeldbochten met gravel/puin/stenen zijn een uitdaging. Stenen vliegen tegen de carterpan aan met harde geluiden. Oooooh, nou weet ik wat de functie daarvan is, hahaha.  Voortdurend staan op de motor, dan ontdek je dat de smalle standaard voetsteps behoorlijk 'voelbaar' zijn onder jouw voeten. Kan ook door mijn militaire kisten (laarzen) komen uit 1991..  De bergmarmotten rennen voor de motor uit. Omgeving is super. Duidelijk hier en daar te zien dat de weg 'afgeschoven' is geweest van de bergwand.  Foto's zeggen zoveel meer.........

Mooi verhaal en dito foto's! Wat een prachtige omgeving om te rijden zeg. Keep m coming. 

Vrijdag vervolg: even de motor parkeren voor een foto valt niet mee, de rijbaan is simpelweg te steil of te stenig om de motor even op de jiffy te zetten. En opeens sta je voor de tunnel......  Ik kijk in de tunnel en pas na 10 meter lopen zie ik de andere kant. Moed verzamelen (in een stikdonkere tunnel heb ik de neiging te gaan slingeren, zeker als ik de andere kant niet zie of niet 2 achterlichten van een voorganger, zal wel met evenwicht te maken hebben) en met de AT de tunnel in. Ik probeer eerst in het midden te rijden maar voel direct dat het daar spekglad is. Dan maar in een rijspoor rijden met diepe plassen. En vooral, gas erop en toeren maken !. Niet bang zijn en gassen, immers de motor kan het wel aan, het zit allemaal tussen de oren. Direct gaat het beter. Aan de noordkant schijnt de zon volop en is het warmer. Het landschap is minder ruig en....de noordkant rijdt veel makkelijker (minder grote stenen en vlakker) vergeleken met de zuidkant. Koeien langs de weg etc.  Ergens las ik: als je alleen de noordkant rijdt van deze pas: "dat telt niet". Op mijn analoge Michelin kaart staat nog "passage interdit", zie foto.

Vrijdag vervolg: dan sta ik aan de noordkant op de parkeerplaats bij La Chalp in de brandende middagzon. Mijn T-shirt is nat van de inspanning (beginner-offroad). Ik eet wat ontbijtkoekrepen en drink water. Mijn tent staat in Jausiers dus ik heb 2 opties: via Embrun langs het meer terug (drukte en campers) of.....retour via Col du Parpaillon. Binnen 1 seconde weet ik het: retour via de Col !. Het is ca 16u en ik begin weer omhoog te rijden, ditmaal relaxter, ik weet dat ik het kan.  Foto 27 is de noordkant, de rest is de afdaling aan de zuidkant, check de weg en de omgeving.
Beter is het om dit soort wegen met zijn tweeën te rijden. Stel ik val en mijn enkel is blauw, hoe til ik de motor weer op, hoe draai de motor de goede kant uit en hoe rij ik dan weer naar huis toe ?. Ik zorgde ervoor dat ik eerder afdaal dan een enkele Landrover of motorrijder die bij de tunnel stond, just in case.. Ik kan deze Col afvinken op mijn (niet bestaande) bucket-list. Job's done. Mooiste weg ooit gereden door een fantastisch landschap onder ideale omstandigheden. En dat terwijl ik gistermorgen van huis vertrokken ben.
's-Avonds een pizza gegeten in het dorp en een biertje gedronken op de camping met een Nederlander die (verharde) Cols rijdt op zijn fiets. Ik slaap behoorlijk slecht, nog te veel indrukken van deze dag in mijn hoofd: van "peage naar deze col......".

Zaterdag: doel is vandaag om diverse Cols te rijden in de Zuid-Alpen maar ook om de rode rotsen van Gorges de Daluis en Cains te zien. Eind jaren 80 ben ik hier ook een aantal malen geweest op deze Cols met een Honda ss50, later met een eend en vorig jaar nog met een dagje huurmotor vanaf Gap.. . Om 8u sta ik al op Col de la Bonette (2802m) helemaal alleen en ca 4 graden. Ook hier rennen de bergmarmotten weg voor de motor uit, ik voel me dan een indringer in hun eco-systeem. Gelukkig heb ik de standaard uitlaatdemper nog eronder zitten en geen bleer-pijp. Ik rij de Col (D64) af tot Saint-Saveur-sur -Tinee en sla rechtsaf de D30 in richting Roubion en Beuil. Een prachtige stuurweg naar Col de la Couillole. Niemand op de weg, echt een aanrader, vroeg op pad om de drukte en de hitte voor te zijn.
Verdere route:
D30 Beuil, D28 Gorges-Supr. de Cains (rode rotsen), D6202 rg Entrevaux, D902 Col de la Cayolle, D660 Col de Fa (op en weer retour) en vervolg D902 via Gorges de Daluis en Col de la Cayolle naar Jausiers. Het landschap is hier super, Cayolle is fraaier dan Bonnette maar omdat het later op de dag is, ook drukker. Veel Fransen en Italianen ontvluchten de warmte door ook de passen op te rijden en het was natuurlijk zaterdag, de voorlaatste dag van hun zomervakantie.
Ik reed Col de Fa op omdat de kaart aangaf dat dit een "parcours dangereux" is. Dit weggetje was superklein en fraai, maar niet hoog genoeg en dus was het bloedheet in de zon. Tevens wist ik niet hoe, en of, ik daar verder kon rijden, dus retour omlaag.  Check de foto van Gorges de Daluis: er gaat 1 rijstrook door de tunnel en de andere gaat om de tunnel heen (ik reed van zuid naar noord). Getankt in Barcelonnette en salami gehaald bij de lokale supermarkt. Retour camping om ca 15u. De dag is nog niet voorbij....

Zaterdag vervolg: op de kaart zie je het gebied. Espresso gedronken in St.Etienne de Tinee en fris in Entrevaux, wat een hele fraaie vestingstad lijkt.
Overigens reed ik met een oude Tomtom Urban Rider. Die kan geen routes inlezen. Ook was Italië 'blanco' omdat het apparaat na een up-date geheugen tekort kwam en ik keuzes moest maken. De TT was aangesloten op het contact door de plusdraad in een zekering te drukken in de zekeringenkast (....). Daarna volgde natuurlijk nog een zwakkere zekering in het snoer zelf....  De echte old-skool, onmisbare, geniale, papieren, Michelin kaart had ik onder mijn bagagenetje achterop, zodat ik bij elke stop kon kijken waar ik was en wat te doen. Ook ideaal omdat je alleen reist en tijdens een koffie het kaartlezen gewoon hartstikke leuk is !!
Ik zal later dit topic eindigen met enkele technische details en tips and trucs.
Wordt vervolgd.....

Wow, gave trip. Al is dat alleen toch een beetje tricky als je problemen krijgt onderweg. Verder gaaf dat je het gewoon doet!

Zaterdag vervolg vanaf ca 16u (DE AVOND ETAPPE):
Na de ca 280km eerst ff zwemmen in een naastgelegen Plan d'eau. Maar het begint weer te kriebelen......, het is zo fraai hier en dinsdagavond wil ik bij Motorcamping La Mouche nabij Epinal zijn, dus, niet luieren maar rijden !.  Dus weer op het zadel gesprongen en in deze namiddag naar Col de Larche gereden (foto). Vervolgens via de fraaie Italiaanse afdaling rechtsaf naar de Col de la Lombarde. Wel even opletten want mijn TT is hier blanco, Italie is niet geladen.... Tja, er zijn motorrijders die dit een fantastisch colletje vinden maar voor mij op dit tijdstip een zgn. kermiscol. Tientallen campers komen mij tegemoet en moeten steken in de haarspeldbochten om af te dalen. Ondanks dat ik stijgend verkeer ben, krijg ik vrijwel nergens voorrang... De weg is erg smal en met teveel tegenliggers dus geen fijne stuurweg.  Ik ben blij dat ik niet op een BMW GS rij, die past er dan niet meer langs. Italianen keren huiswaarts op deze zaterdagavond.  Bovenop de col (foto) kan je amper parkeren. Ik mis de scheurbochten van Col de Larche.
Vervolgens de afdaling via het skigebied Isola 2000 (foto). Zonde van de berghellingen en in de avondschaduw zijn de ski-flatgebouwen superlelijk. De weg van Isola 2000 naar Isola is een scheurweg, wel 16m breed, zal wel met de wintersport te maken hebben.
Wat rijdt de Africa Twin toch heerlijk. Een super stuurfiets en zwaar genoeg voor mij, zeker na de onverharde col gisteren. Zie de kaart voor de route van 16:30u tot ca 19u. Ik voel me moe en had dit rondje eigenlijk niet meer moeten rijden, maar, de dag heeft nog een afsluiter in petto die a-l-l-e-s weer goed maakt........

Zaterdag vervolg:
Na een frisdrank in St-Etienne-de-Tinee, op hetzelfde terras als vanochtend, doorgereden richting Col de la Bonnette. Na enkele kilometers linksaf naar St-Dalmas le Savage want er is op de old-skool Michelin kaart nog een col zichtbaar. Deze hebben wij begin jaren negentig ook met eenden en een Renault 4 gereden en was toen erg stenig wat ik mij herinner. Het is Col de la Moutiere. Ik ben (blij) verrast en verbaasd dat dit soort onverharde colletjes, evenals Parpaillon, nog überhaupt toegankelijk zijn. Hoe lang nog ?. Superweg en na de col zelf onverhard tot de aansluiting op de noordhelling van la Bonnette. Er is helemaal niemand te zien en de avondzon maakt dit tot een onvergetelijk moment. Makkelijker en lager dan Parpaillon maar in de avondzon supergaaf. Ik rij niet snel, ik ben moe, wil geen fouten maken  maar geniet op en top. Zie de foto's. De laatste foto is op de noordhelling van La Bonnette, waar de splitsing is, hier reed ik bijna 11uur geleden ook langs maar dan zuidwaarts. Om ca 19:30u terug op de camping en ca 350km gereden...  Slapen.

Zondag 20 augustus: Vertrek om 8u, er lag een soort ijs op het motorzadel... Ik had s-nachts geen kou van onderaf gehad (dankzij de Thermarest en de autoruitalufoliemat daaronder), maar juist van boven door de tig-jaren oude slaapzak.
Doel vandaag is om richting Pointe de Sommelier te rijden in Italie, ca 50km van Briancon af. Ik wil wel graag in Frankrijk kamperen vanwege de sfeer maar ook omdat ik de taal goed spreek en versta. Dan kan ik maandagavond nabij Annecy zijn en dinsdagmiddag bij motorcamping La Mouche en woensdagmiddag thuis. Ik neem mij voor om veel meer te stoppen, wat niet meevalt als je alleen rijdt. De netto-rij-uren iets omlaag brengen. Enfin, eerst ontbijt halen bij de boulangerie in Jausiers, daarna is dit de route van vandaag.... Koffie komt later wel weer.

De route van vandaag zoals gereden  :
Jausiers (bakker)
D900 Gleizolles
D902 Col de Vars
Guillestre (koffie)
D902a Les Isclasses (getankt supermarkt)
D902 Col de l'Ange Gardien
D947 / D5 / D205t Col Agnel (achteraf gezien veel te druk met campers, maar wilde deze ff afvinken) vervolgens retour..
D205t / D5 / D947 / D902 Col d'Izoard (superfraai)
D902 Briancon
N94 / D201 Val-de-Pres ( camping Claree) aankomst ca 15u en tent opgezet.
D994g / D1 Col de l'Echelle (verborgen juweeltje)
SP216 Bardonecchia (ex olympisch dorp denk ik)
SP235 Pointe Sommelier (3000m) (hoogtepunt, later meer hierover.)
Retour Val-de-Pres
Aankomst camping weer ca 19u.

Het weer: onveranderd strak blauw en lekker hot midden op de dag met de zwarte motorkleding.
De motor: geen zorgen, iedere ochtend olie-check en over ca 3600km ca 1 liter verbruikt. Om de dag ca 2 trechters olie erbij (ik lees de laatste tijd op dit forum over vrij veel vastlopers....). Ik denk vooral op de bergpassen bij het gas vol open (60pk of wat er nog van over is, hahaha) en vervolgens weer helemaal dichtdraaien en terugschakelen dat er wat olie doorgaat.
De ketting: om de dag even de spray erop. Het regent niet !.
Vocht: per dag een liter water gedronken uit een fles die ik dagelijks bijvul en in mijn rugzak bovenop de bagage zit.

wordt vervolgd......

ziet er goed uit die trip,ben zelf ook midden augustus in de alpen geweest met een motor maat, op zaterdag 19 augustus vroeg vertrokken en door gereden naar saint jean de maurienne, paar mooie ritten gereden,alleen maandag tegen de avond aan op weg naar de mount Jafferau in Italie sloeg het noodlot toe, een defekte spannings regelaar en het gevolg was brand.
zie de foto'"s en toen was het helaas over en uit, de twin was helemaal dood en niet te repareren binnen 2 dagen,gevolg was met het vliegtuig naar huis :'(,maar het is een geweldige omgeving en zeker voor off road rijden, ik ga volgend jaar zeker terug.

pfff dat is zuur.

Brand ! Wat een pech. Ik had 3 jr geleden een kapotte SR in Luxemburg en dus lege accu. Motor aangeduwd met hulp en nonstop nr huis gereden. Daar nwe SR en nwe accu. Tevens alle stekkers opengehaald (waren deels groen..) en ingespoten met k60.
In 1 dag gereden naar St Jean Maurienne via peage?. Met het originele zadel ?

Inderdaad dat was echt vette pech, dan heb jij ook heel veel geluk gehad, want dan had jou ook hetzelfde kunnen gebeuren als mij.
bij mij is wel de accu leeg gekookt, en toen weer bijgevuld en weer gaan rijden, en toen is dit gebeurd helaas , maar nooit geweten dat een accu leeg kan koken.
Jip wij zijn in 1 dag van thuis uit door gereden en inderdaad via de peage , want anders haal je dit zeker niet, naar St jean de maurienne , en op het originele zadel wat te zien is op de foto, alleen zonder brand gat ;D,en nergens last van gehad, alleen van vliegen op het viezier .
Maar volgend jaar zeker weer terug, geweldig ) is het daar maar dat hoef ik jou dus niet te vertellen, maar ik vind het wel knap dat je dit in je eentje hebt gedaan, respect hiervoor.

echt ik snap niet dat er nu nog steeds mensen zonder voltmeter rond rijden