SNERTRIT 2021 – We gaan op oorlogspad!
Start: McDonalds De Wieken
Adres: Wiekenweg 6, 3815 KL Amersfoort
Finish: Hotel De Roskam
Adres: Hessenweg 212, 3791 PN Achterveld
Voor beide locaties geldt, wil je binnen zitten, neem dan je QR-code mee.
Organisator/contactpersoon: Jan van den Berg
Route algemeen
Route info
Het oorlogspad begint bij McDonalds in Amersfoort. In de oorlog was de Mc er nog niet maar het is zo handig verzamelen, vandaar en ze schenken er koffie!. De route vertrekt richting Leusden. De eerste (korte) stop is bij de Asschatterkeerkade. Dit verdedigingswerk is opgericht met het idee dat de vijand niet kon zwemmen cq een hekel aan water had: achter de dijken werd het weiland onder water gezet. Op dit stukje dijk, jullie hoeven daar niet heen te lopen hoor, is ook een fusillade-plaats waar jaarlijks op 4 mei de gevallenen worden herdacht. We vervolgen de Asschatterweg en kruisen weer de dijk.
Het oorlogspad dat wij volgen heeft met de Tweede Wereldoorlog te maken. Mijn doel was om tot in Nijmegen te geraken maar dat bleek een brug te ver. Het eerstvolgende waypoint is in Wageningen. Op de stoep van hotel ‘De Wereld’ wordt jaarlijks ons bevrijdingsvuur aangestoken. Dat hotel staat bekend als de plek waar het Duitse leger haar capitulatie tekende en is als zodanig als belangrijk historisch feit de geschiedenisboeken ingegaan. De inwoners van Achterveld zijn het daar niet helemaal c.q. helemaal niet mee eens. Daarover later meer.
We verlaten Wageningen, via Wageningen Hoog (vergaap je rustig aan al het moois dat daar is gebouwd maar rij wel een beetje door, anders wordt de soep koud) en Bennekom om in Ede de N224 op te rijden. Het is niet echt een TCN-waardig stukje weg maar het brengt ons wel op de Edese heide (ook bekend als de Ginkelse Heide) waar heel veel parachutisten zijn geland om het offensief bij Arnhem/Nijmegen te bemannen (ik weet niet of er toen ook al vrouwen mee-sprongen, maar dat terzijde). Sla even kort af om bij het monument stil te staan bij al het leed dat daar destijds is geleden. Niet te lang want dan koelt je motor af!
We verlaten de N224 richting Wolfheze omdat ik onder Oosterbeek jullie het huis van Kate ter Horst wilde laten zien. Kate heeft heel veel gewonden in de 2e wereldoorlog verzorgt. Van het huis is een deel te zien, de rest gaat schuil achter de bomen. Ik heb een waypoint bijgevoegd maar als je enkel de track gebruikt (en zin hebt in soep) dan rijd je er zo maar aan voorbij.
In Arnhem had ik een kleine uitdaging: de John Frostbrug moest natuurlijk in de route. Eerst dacht ik, ik neem een brug ervoor maar eigenlijk is het veel leuker om er heen en weer overheen te rijden, vandaar weer een lulletje in de route. De bruggen in Nijmegen heb ik gelaten voor wat ze zijn. Wellicht komen die een volgende keer nog aan bod.
Vanuit Arnhem rijden we via Velp de Posbank op. We mogen er de 31e nog op maar ik weet niet hoelang dat nog blijft. De snertpannen staan op de 2e parkeerplaats aan je rechterhand en die heet De Driesprong. Is die vol dan pakken we er één eerder en anders één verder: even goed kijken dus.
Je bent nu inmiddels ruim 2 uur onderweg => als je vlot rijdt dan zou je om 11 uur kunnen vertrekken, wil je meer zien onderweg, schroom dan niet om al om 10.30 uur de bougievonken richting de samengeperste lucht-brandstof te sturen.
Na de snert rijden we verder de Posbank op. Bij de volgende splitsing mag je alleen maar linksaf. Daar is ook een gelegenheid om van het toilet gebruik te maken (binnen, dus QR-code meenemen). De route deel 2 begint na de driesprong bij het paviljoen: even een klein stukje rijden zonder navi dus.
De route volgt de Posbank naar beneden tot in De Steeg. Daar slaan we rechtsaf om vervolgens bij de rotonde de Posbank weer op te draaien. Uiteindelijk kom je dan weer langs het paviljoen op de Posbank en kom je ook weer langs de snert: als het goed is dan is het laatste restje inmiddels wel uit de pan geschraapt maar dat mag je zelf ook even komen controleren. Vind je het lusje niet leuk (genoeg) dan kun je natuurlijk ook een kwartier langer blijven klessebessen en dan weer aanhaken als de rest weer langs komt.
Let wel even op dat de route deel 1 en de route deel 2 hier een stukje over dezelfde weg lopen: ik raad je aan om niet beide tracks tegelijk in je scherm aan te zetten.
Als de oorlog een beetje is weggezakt dan begrijp ik dat maar we gaan ons opmaken voor het slotoffensief.
Eerst kunnen we nog even van het Nationaal Park de Veluwezoom genieten. De route gaat er niet doorheen, er lopen mij daar teveel wolven. Over de Koningsweg richting Otterlo zie je meerdere militaire complexen. Die zijn er natuurlijk niet voor de oorlog, maar juist om hem te voorkomen. Maar je moet natuurlijk wel oefenen en daar is veel ruimte voor nodig. Wij mogen er met onze motoren vast niet doorheen.
Via allerlei mooie dorpen rijden we richting Achterveld, het doel van deze tocht. Wat was er in 1945 in dat mooie dorp aan de hand. Het laatste lusje in de route was nodig om jullie langs De Moespot te leiden. Daar had ik de route eigenlijk willen laten starten, maar een club schilders heeft de ruimte tijdelijk bezet. Tijdens de bezetting in 1945 heeft in dat schoolgebouw de voedselconferentie plaatsgevonden. Met die conferentie zijn behalve het voedsel ook de overeenkomsten die tot de capitulatie hebben geleid, voorgekookt. Zonder Achterveld was Wageningen dus nooit op de kaart gekomen. Ik zal niet beweren dat wij dan nu allemaal BMW hadden gereden maar dat had zomaar gekund.
In De Moespot is ook een foto-expositie over de voedselconferentie en dat is wellicht een leuk item om te bezoeken als je binnenkort in onze mooie Gelderse Vallei op vakantie bent.
Fijne rit!