Dit wordt een
lang verhaal…. Maar voor mijn gevoel met een happy ending.
2016 CRF1000 – 65000 km – 2 jaar en 2 maanden oud dus 2 maanden uit de garantie.
Wat is het probleem?
Begin juni tijdens bochtentrainingen in de Eifel was het behoorlijk warm. Mijn motor had niet lang daarvoor een beurt gehad, liep als een zonnetje. Gaandeweg de dag merkte ik dat, als ik op of terugschakelde met de flippers, er een bepaalde vertraging optrad, waar de motor normaal ontzettend direct schakelde werd dat net wat langzamer. Ik dacht daar nog niet veel van. Een minuut of 10 later, ik reed in de 3de versnelling, veranderde de versnellingsindicatie op mijn dashboard in een plat knipperend streepje. Alles wat ik ook probeerde tijdens het rijden, de motor bleef in 3de versnelling. Mijn eerste idee was de motor uitzetten, DCT reset en we gaan weer door. Helaas wilde dat niet. De motor was niet te resetten, en op de middenbok plaatsen en aan het achterwiel draaien werkte ook niet, de motor bleef qua wielwrijving als het ware in vrij maar in de computer niet waardoor de motor ook niet te starten was. Gegeten en gedronken langs de kant van de weg, motor koelde ondertussen af en na een minuut of 20 kon ik hem weer in Neutral krijgen door aan het achterwiel te draaien. Zo kon ie weer gestart worden (start alleen in N). Na een minuut of 10, motor weer warm, zelfde euvel. De rit zolang mogelijk uitgereden in de 3de versnelling (is puur toeval dat het weer 3 was, later gebeurde het ook in 2 en 5). Volgende pauze weer laten afkoelen en plan de campagne gemaakt. Eind van de middag naar Meyer Motorrad in Sankt Vith gereden die voorstelde het foutenlogboek uit te lezen en de motor daarna te resetten. De volgende dag was ik vrij dus naar Sankt vith. Het was niet warm dus geen probleem. Motor uitgelezen, gereset en voor 49 euro (ze waren er best een tijd mee bezig wegens de enorme lijst foutmeldingen, waarover later meer) was ik weer op pad. Low and behold, na precies 3 kwartier, weer DCT-storing.
Ik heb die dagen uitgezongen met de motor maar het werd steeds onbetrouwbaarder, daarbij is het geen pretje om haarspelden te nemen in 3de of 4de versnelling, zoals in Kauitenbach. Resultaat was dat ik mijn nieuwe achterketting elke dag moest stellen en hem dus aan gort trok.
In Nederland teruggekomen contact opgenomen met Benjan in Ridderkerk, Honda dealer. Ik heb eerder met hen te maken gehad en ze zijn super betrouwbaar en klantvriendelijk. Aangezien mijn motor al 2 maanden uit de garantie was was er wel hoop op coulance. Probleem uitgelegd en de boodschap was:”kom hem maar brengen, je krijgt een motor mee.” Motor deed het natuurlijk probleemloos tot aan de grens Ridderkerk maar daar aangekomen moest ik in het verkeerslichtengedoe mee en ja hoor, het laatste verkeerslicht voor Benjan stond ik stil, in z`n 4, en de motor wou niets meer doen. Benjan gebeld, ik werd opgehaald met de motor in de storing dus ideaal.
Probleem uitgelegd, bakkie gedaan. Krijg ik een motor mee, spiksplinternieuwe AT Adventure Sports manueel met 400 km op de teller. Ik moest niets invullen, hij wou alleen een verslag over hoe ik de motor vond lopen. Anyway, ik kon weer werken. Nog wat eifeltrainingen gedaan, dagtrainingen en 1 ste week van juli op vakantie naar Wales. Na 3 dagen stond er al 1000 km op de motor dus maar gemaild naar Benjan dat ik de 1K beurt wel voor mijn rekening nam. No problem. Heerlijke vakantie gehad, maar half juli dus al 4400 op de teller. Nog maar eens bellen: probleem nog niet gevonden, Honda kwam zelf kijken. Paar weken later, mail, onderdeel besteld, 3 weken wachten.
Wat is de oplossing?
Gister mocht ik dan eindelijk mijn werkpaard weer ophalen, wat heb ik hem gemist, dat kon de Adventure Sports niet goedmaken. Wat bleek:
- doordat ik al een jaar geleden mijn gearing had aangepast (T44 achter ipv T42) was de DCT foutmelding op foutmelding op gaan slaan, de parameters gaven geen overeenstemmende waarden meer. Dat zorgde ervoor dat de monteurs deels op het verkeerde been zijn gezet. Alleen, nog nooit had ik ervan gehoord dat je de gearing niet mag wijzigen op een kettingmotor, laat staan een DCT. Dat moet Honda dan imho expliciet vermelden.
- diverse onderdelen zijn uitgeruild geweest en preventief vervangen. Zo zijn de stuurschakelaars vervangen maar ondanks dat de storing daarna bleef hebben ze de schakelaars erop laten zitten omdat die bij andere motoren wel problemen gaven. De stappenmotor is vervangen, en het blokdeel waarop die gemonteerd is inclusief het lagergedeelte eronder. Dit bleek de boosdoener te zijn maar aangezien dit volgens Honda nooit stuk gaat was er een enorme levertijd.
- Benjan heeft ondertussen ook mijn luchtfilters vervangen (was nodig) en het achtertandwiel weer origineel gemaakt.
- Uiteindelijk heb ik de Adventure Sports met een kleine 6000 km op de teller weer ingeleverd, op nieuwe banden. De oude had ik ondertussen versleten. Hiervoor hoefde ik geen enkele compensatie te betalen, waarvoor hele vette chapeau. Ik krijg een nieuwe motor mee, schrijf daar in 2 maanden toch een stuk op af, hij word daar als dealer zo goed als zeker niet voor gecompenseerd door Honda maar ik kon wel werken en rijden en op vakantie. Dat is in mijn ogen ontzettend klantvriendelijk en dat terwijl hij mijn dealer niet is. Hij heeft de pech dat mijn dealer er een jaar geleden mee is opgehouden en dat ik naar hem ben gekomen. Ik heb de pech dat ik van Terneuzen naar Ridderkerk en terug moet maar het zij zo.
- uiteindelijk zijn mij 8 werkplaatsuren (van de 26 die ze erin hebben gestoken, een achtertandwiel en 2 lufi`s aangerekend en hoefde ik voor de leenmotor niets te betalen. Alle onderdelen zijn door Honda in een verlengde garantie gegooid en de werkplaatsuren die Benjan niet aan mij heeft doorberekend moet nog over gesoebat worden. Ik heb hem voorgesteld mij te contacteren als ze er niet uitkomen maar hij zei me daar geen zorgen over te moeten maken.
- ik moet de komende weken blijven terugkoppelen naar Benjan over de motor, ze en Honda willen weten hoe het nu verder gaat. Ik heb nu weer een paar weken eifeltraining, daarna vertrek ik voor de KNMV Dirty Roads toer en daarna weer een aantal weken Eifeltrainingen.
- volgens Honda was het nog nooit eerder voorgekomen, ik was uniek in Europa. Ik vind dat typische importeurspraat en aangezien ik al op het web gezocht had heb ik 2 andere gevallen gevonden waar de stappenmotor is vervangen. Maar goed, dat zeiden ze toen het mijn werk1200GSA in de soep liep ook, nog noooooooooit van gehoord....
CRF1000 Adventure Sports, wat vind ik daarvan?
Het eerste wat me aan de motor opviel toen ik hem meenam bij Benjan half juni was dat ie kleiner voelde dan mijn eigen CRF. Die is dan ook verre van standaard: hyperpro vering + 2 cm, hoog zadel, en verder heel veel voor mij belangrijke accessoires zoals middenbok, koffers, Batzen screen adjuster, spiegelverbreders, Double take spiegels, GPS, kettingsmeersysteem, intercom voor de instructie, duozadel bagageplaat, OM crash bars, stuurverhogers enfin, veel…..
Ik voelde me gelijk wat opgevouwen op de ATAS, de knieën wilden niet lekker tegen de tank, alleen als ik de tenen extreem op de steunen zette. De tank is natuurlijk 24 liter dus een stukje groter als de standaard tank van de CRF. Dat maakte dat ik niet echt een optimale zithouding vond. Het standaard zadel snel op hoogste stand gezet, de achtervering een paar slagjes stugger gezet. Na de eerste kilometers de eerste ergernissen. Waar mijn motor laagtoerig erg mooi loopt zonder horten of stoten, was de ATAS in stadverkeer ontzettend bokkig onder de 3000 toeren. Constant dat wel-niet gevoel, ik werd er niet blij van. Daarbij de spiegels op geen enkele manier zo instelbaar dat ik ook wat zag, breed zijn is niet handig. Geen GPS, geen bagagemogelijkheden, geen stuurverhogers, het dashboard zag ik vooral mezelf in door de hoek waarin het staat, enfin, dat soort verwend gedrag had ik dus. Trok ik `m lekker door de 3000 toeren heen voelde je echter wel dat de motor meer por had dan de mijne, hij is echt feller op het gas door de throttle by wire; spelen met de mappings (Tour-User- Gravel –Urban) gaf me aanvankelijk wat huiswerk, voor mij bleek User P1-EB1-T1 de best mogelijke stand: omdat dat de modus is die je zelf kan wijzigen. Power 1 (meest agressief) – Engine braking 1 (sterkste motorrem ) en Traction control 1 dus minst gevoelige TC. Je kan de TC ook uitzetten zoals bij de mijne maar je kan hem in de user modes niet helemaal uitschakelen, dat moet je telkens manueel doen (bummer). In ieder geval liep de motor voor mij fijner zo. Was het allemaal butt? Neeeeeee, de windbescherming vond ik echt een stuk verbeterd, de vinnigheid van het blok boven 3000 toeren was echt wel lekker (en dan was ie nog niet ingereden), de vering was standaard echt wel verbeterd, heerlijk zuinig onder de 100 km/u en niet extreem onzuinig erboven met een lekkere actieradius tussen 400 en 460 km.
In de dagen daarop dus veel gereden, 1000 km beurt bij mijn lokale garage, Motortotaal laten doen, ketting even laten natrekken, en voor 100 euro weer verder. Nog wat eifelwerk gereden, daarna op vakantie. Het standaard zadel bleek ook een pain in the ass op langere ritten, in tegenstelling tot mijn hogere zadel op mijn AT. In Wales was ik echt wel vriendjes met de motor en deze User modus. Alleen, rijdend achter mijn vrouw op haar 1150GS moest ik te vaak onder de 3000 toeren blijven omdat we de kleinste slecht overzichtelijke weggetjes reden waar die GS zich als een vorstelijke tractor doorheen tokkelt en de Adventure Sports een soort van slagroomklopper wordt, niet fijn. Kon het tempo erop, woohoo, dikke pret. Dat was aan de bandenslijtage goed te merken dus die een week geleden omgeruild voor een setje A41`s van Bridgestone, zo veel beter dan die standaard dunflops.
En nu?
Ik zal eerlijk zijn, mij bekropen doemscenario’s als “wat als ze het niet kunnen vinden, wat moet ik dan?” Zou ik een ATAS kopen? Nee. Eerlijk niet. 2 redenen: mijn motor is zo getweekt met alle aanpassingen dat ik dat op de ATAS weer zou moeten doen. Veel dingen passen dan niet , zoals mijn kofferrek , en wat wel past moet allemaal overgezet worden. Die kosten wil ik niet gauw weer maken. Mijn motor is in alles groter en vetter geworden, eigenlijk een ATAS zonder mappings en grote tank. Ik kan daar prima mee leven. Ergonomisch is mijn CRF voor mij ideaal, de grote tank zou dat niet zijn. Wil ik meer tankcapaciteit kan ik altijd een camel-tank installeren extra, op mijn kofferrek.
De 2de reden is het motorkarakter, onderin loopt de mijne zo mooi en smeuïg, en hij is vinnig genoeg om sportieve motorrijders op overpowered gebakjes goed pijn te doen als je zelf een beetje kan rijden. De ATAS laat zich goed vergelijken qua karakter met de KTM1190 en 1290 waar ik al op gereden heb, dat karakter past me niet. Ik wil in elke toerengebied optimale controle. Ik rij heel graag extreem langzaam en superkleine rondjes bijvoorbeeld.
Ik ga nog in conclaaf met andere dealer mbt tot het grotere achtertandwiel. Ik hield wel van net wat meer koppel en ik kan goed leven met minder topsnelheid, ik rij nooit boven 150, nou ja bijna nooit
Even een
warme douche voor Benjan Motoren in Ridderkerk, klantvriendelijkheid is top, ik voel me daar echt geholpen en ik zal ook niet aarzelen mensen daarheen te sturen. Koop ik nog eens een Honda dan is het daar. Ook Honda Benelux dank ik voor de oplossing van het probleem. Ze zijn er zelf op komen rijden, ze hebben de storing zelf meegemaakt, ze hebben een aantal zaken laten vervangen die niet perse ten grondslag lagen aan het probleem maar waar anderen wel problemen mee hadden en ze hebben erg coulant gehandeld wat betreft de garantie. Bij een niet nader te noemen Beiers merk had ik andere ervaringen die bij een andere dealer ook zeer onbevredigend zijn opgelost.
Nu eindelijk weer veel rijden met mijn eigen motor, zelden zo dat thuiskomgevoel gehad. Happy happy!